Ontwikkelaar Spike heeft al diverse Dragon Ball Z titels achter haar naam staan en toch is er ruimte voor een nieuwe uitgave. Het gaat hier niet om de zoveelste traditionele fighter, maar om een game die geheel draait om Kinect.

Inderdaad, dit keer geen controller om de gevechten mee aan te gaan, maar zelf een actieve houding aannemen in de aanwezige Score Attack en Story Mode. Laatstgenoemde brengt niet veel nieuws, niet zo gek ook aangezien iedere Dragon Ball Z saga al eens voorbij gekomen is in de voorafgaande games. Ditmaal beleven we een reis langs de meest bekende gevechten binnen deze saga’s, waarbij we diverse karakters onder de knoppen krijgen, gelijk aan de serie. Tussentijds tracht de ontwikkelaar ons het verhaal mee te geven middels cutscenes, echter slagen ze hier niet in. Ze lijken vooral fans aan te willen spreken die reeds bekend zijn met de verhaallijnen, nieuwkomers krijgen te weinig uitleg om goed te begrijpen waarom bepaalde karakters tegen elkaar vechten. Score Attack bevat dezelfde gevechten uit de Story Mode, ditmaal kun je echter zelf een karakter kiezen en draait alles om het neerzetten van een goede score. Leuk bedacht maar slecht uitgewerkt aangezien deze scores niet in een leaderboard opgeslagen worden.


De gevechten vinden plaats vanuit een first-person perspectief en met duidelijke plaatjes is meteen te zien wat er van je verwacht wordt, van schoppen tot slaan, van aanvallen op afstand tot directe gevechten. Het tempo is hierbij teruggebracht ten opzichte van de voorgaande titels zodat je net wat meer tijd hebt om te reageren. Gedurende een gevecht dien je een tegenstander eerst uit te putten, waarbij quick-time events en het blokkeren van diens aanvallen enige afwisseling proberen aan te brengen. Het doel is om zoveel mogelijk Ki op te bouwen om zo speciale aanvallen te kunnen gebruiken, waarbij de Kamehameha van Goku één van de bekendste is. De Kinect camera registreert je bewegingen aardig, toch zijn er ook momenten dat dit niet het geval is, hetgeen in het heetst van de strijd dodelijk kan zijn.

Ondanks dat we als verschillende karakters spelen is hun speelstijl over het algemeen weinig onderscheidend, waardoor de herhaling en verveling na enkele gevechten toe begint te slaan. Hoewel via QR kaarten nieuwe karakters in de game te brengen zijn lijkt dit weinig meerwaarde te hebben, echter konden we dit niet testen. Het had leuk geweest wanneer twee personen hun krachten tegen elkaar konden meten, maar helaas kent de game geen multiplayer om dit in te doen. Een gemiste kans om net wat meer spelplezier naar de game te brengen die qua content wel erg karig is.


Met Kinect richt de ontwikkelaar zich geheel op je handen- en voetenwerk, helaas heeft het namelijk geen effect om aanvallen daadwerkelijk mee te schreeuwen, ondanks dat niemand je hier van zal weerhouden (je buren even niet meegerekend). De stemmen zelf zijn aardig verzorgd, maar helaas bestaan ze niet uit iedere originele stemacteur. Leuke extra is wel dat het spel ‘Episode of Bardock’ bevat, een aflevering waarin het karakter Bardock centraal staat. Grafisch weet het spel de stijl van de anime te benaderen, maar zijn animaties en lip-syncing juist weer storende factoren die je uit dit gevoel halen. Het maakt Dragon Ball Z for Kinect tot een game die vooral de trouwe fanbase aan zal spreken. Ze krijgen een game met aardig werkende controls en weten de losse gevechten tot één overkoepelend verhaal te maken. Tegelijkertijd moeten ook zij genoegen nemen met een redelijk korte verhaallijn en weinig toevoegende Score Attack, waarmee het totaalpakket erg matig is.